Το Gin Tonic είναι ίσως το πιο αγαπημένο και ευκολόπιοτο κλασικό κοκτέιλ του πλανήτη.
Δύο υλικά αρκούν για την παρασκευή του. Ένα προσεκτικά επιλεγμένο gin, ένα αξιοπρεπές tonic και καλός πάγος γιατί και αυτός παίζει το δικό του ρόλο στην παρασκευή των κοκτέιλ…
Το αγαπημένο cocktail έχει να μας διηγηθεί τη δική του ιστορία…
Στις αρχές λοιπόν του 19ου αιώνα, τότε που εγκαταστάθηκαν τα βρετανικά στρατεύματα στην Ινδία ήταν η περίοδος που η ελονοσία θέριζε τον κόσμο… Οι στρατιώτες νοσούσαν και το στράτευμα άρχισε να αποδεκατίζεται. Οι γιατροί με τη χρήση της κινίνης αντιμετώπιζαν τα συμπτώματα και ειδικά τον υψηλό πυρετό, αλλά και τους πόνους. Η κινίνη βέβαια έχαιρε εκτίμησης από το 1630, όταν χρησιμοποιήθηκε από τους γιατρούς της κόμισσας του Chinchon, που ζούσε στο Περού και αρρώστησε από ελονοσία. Η κόμισσα σώθηκε χάρη στην κινίνη και από τότε χρησιμοποιήθηκε σε πολλές περιπτώσεις.
Η κινίνη, προέρχεται από τον φλοιό του δέντρου Quinquina και η γεύση της είναι πολύ πικρή. Αυτός είναι και ο λόγος που οι Βρετανοί στρατιώτες δεν μπορούσαν να καταναλώσουν εύκολα την κινίνη… και κάποιοι αρνούνταν εντελώς τη χορήγησή της. Έτσι οι γιατροί επινόησαν το Indian Tonic Water, που ήταν ένα ρόφημα με κινίνη, ζάχαρη, χυμό λάιμ και σόδα. Μάλιστα κάποιοι πρόσθεσαν και gin για να είναι ακόμα πιο δραστικό. Έτσι γεννήθηκε το Gin Tonic, για το οποίο ο Γουίνστον Τσόρτσιλ, ο βρετανός πρωθυπουργός είπε ότι «Το Gin Tonic έσωσε περισσότερους Βρετανούς από ότι όλοι οι γιατροί της Αυτοκρατορίας».
Βέβαια σήμερα τα tonic δεν έχουν τόσο κινίνη, αλλά έχουν περισσότερη ζάχαρη. Έτσι είναι περισσότερο ευχάριστα και ελκυστικά και εννοείται λιγότερο πικρά, αφού απευθύνονται σε ευρύτερο κοινό. Υπάρχει και η εκδοχή των tonic, που έχουν μεγαλύτερη ποσόστωση κινίνης, είναι πιο πικρά και δεν έχουν καθόλου ζάχαρη.
Είναι αυτά που χρησιμοποιούνται κυρίως κατά τη διάρκεια safari στην Αφρική…
Τα πολλά και διαφορετικά gin αλλά και η ποικιλία tonic εμπνέουν τους bartenders και έτσι βάζουν και τη δική τους προσωπική πινελιά, είτε στον τρόπο σερβιρίσματος με διαφορετικά ποτήρια, αλλά και σε κάποια επιπλέον υλικά που χρησιμοποιούν όπως τα φύλλα μέντας, κόκκοι πιπεριών για να είναι ακόμα πιο αρωματικό και δροσερό.
Στην Γαλλία χρησιμοποιούν ποτήρια balloon ώστε να χρησιμοποιείται περισσότερος πάγος, ίσως περισσότερο tonic και φρέσκα αρωματικά για να γίνει ακόμα πιο ελκυστικό. Επίσης οι φέτες αγγουριού, φρούτων ή λάιμ χαρίζουν μια επιπλέον δόση δροσιάς.
Στην Σαντορίνη, στο Panygiri στα Φηρά, που το δοκίμασα επίσης χρησιμοποίησαν περισσότερο πάγο και ένα ξεχωριστό gin και μου το σέρβιραν σε μεγάλο ποτήρι με φρέσκα φύλλα μέντας. H γεύση του έντονα βοτανική και συνάμα αρωματική. Ο χαρακτήρας αυτός εξαρτάται βέβαια και από το gin και οι γλυκές νότες με τις δροσερές φυσαλίδες του tonic ξυπνούν τους γευστικούς κάλυκες εκλεπτυσμένων ουρανίσκων.
Όμως παρόλο που το Gin Tonic είναι εύκολο στην παρασκευή του, έχει τα μυστικά του όχι μόνον ως προς την αναλογία των δύο υλικών, αλλά και ως προς τον ιδιαίτερο χαρακτήρα τους. Δεν σημαίνει ότι όλα τα gin ταιριάζουν με όλα τα tonic. Όταν το gin είναι πολύ αρωματικό με έντονο βοτανικό χαρακτήρα θα πρέπει να επιλέξουμε ένα tonic ουδέτερο για να μην καλύψει τα χαρακτηριστικά του gin.
Ενώ αν το gin είναι πιο ουδέτερο ένα καλό tonic εμπλουτίζει τη γεύση.
Όλα είναι θέμα γούστου … η επιλογή δική μας.
Η αγαπημένη συνταγή Gin Tonic
Συστατικά
2 ουγγιές gin
4 ουγγιές tonic
2 λεπτές φέτες λάιμ ή αγγούρι ή φρούτα εποχής
Τρόπος Παρασκευής
Γεμίστε ένα ποτήρι μεγάλο με πάγο και μετά προσθέστε το gin.
Περιχύνουμε με tonic και ανακατεύουμε απαλά.
Γαρνίρουμε με 2 λεπτές φέτες λαίμ ή αγγούρι ή φρούτα εποχής.
Για ένα διαφορετικό twist στη γεύση ή ένα παιχνίδισμα χρωματικό
Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και 30 ml φρεσκοστυμμένο χυμό γκρέιπφρουτ και κόκκους ροζ πιπεριού ή 3 φράουλες και μαύρο πιπέρι ή ροδάκινο και φρέσκο θυμάρι ή λάιμ και βασιλικό ή ακόμα και σιρόπια κερασιού, φασκόμηλο ή δενδρολίβανο.
Αρκεί να έχετε φαντασία και εφευρετικότητα και όλα μπορούν να συμβούν….
Από τη δημοσιογράφο Σίσσυ Νίκα
