Ίσως έχει συμβεί και σε εσάς, να είστε με έναν άνθρωπο κάποιους μήνες ή ακόμα και χρόνια, να αγαπιέστε, να έχετε την ψευδαίσθηση ότι είστε ευτυχισμένοι… μέχρι το τελευταίο βράδυ που εξαφανίζεται εκείνος/η χωρίς καμία εξήγηση. Έτσι ξαφνικά σαν φάντασμα…
Ίσως αυτός είναι ο πιο σκληρός χωρισμός, χωρίς λόγια, αλλά με απόλυτη σιωπή… σχεδόν εκκωφαντική…
Αυτό το είδος του χωρισμού, χωρίς εξήγηση είναι μία νέα μορφή βίας στις σχέσεις, που δυστυχώς ακούγεται όλο και πιο συχνά τελευταία. Τα social media έχουν κάποιο μερίδιο ευθύνης, γιατί δημιουργούν τη ψευδαίσθηση ότι οι σχέσεις με τους ανθρώπους είναι εύκολες, ένα παιχνίδι και “εκεί έξω“ μας περιμένουν απίθανοι άνθρωποι, όμορφοι, νέοι, μορφωμένοι, πλούσιοι, με ιδιαίτερο status. Βέβαια η αλήθεια απέχει πολύ… από την εικονική πραγματικότητα.
Οι σχέσεις αυτές είναι καθαρά ωφέλιμιστικές, κάτι σαν τις ξαφνικές απολύσεις, χωρίς εξήγηση που γίνονται σε κάποιες πολυεθνικές απρόσωπες επιχειρήσεις.
Πώς αντιμετωπίζουμε αυτή την κατάσταση;
Στην αρχή η εξαφάνιση προκαλεί ανησυχία, πιστεύουμε ότι κάτι συμβαίνει στον άνθρωπο μας. Αρχίζουμε τα τηλέφωνα με τη σειρά στα νοσοκομεία, στους φίλους και τέλος στην αστυνομία. Αναπάντητες κλήσεις, μηνύματα… σιωπή.
Κάτι μαθαίνουμε τις επόμενες μέρες από τον κολλητό του ” θέλει το χρόνο του… Να ηρεμήσει… Δεν θέλει να δει κανενα”.
Αόριστες δικαιολογίες… περιμένοντας ένα τηλέφωνο, μία εξήγηση, ακόμα και μία δικαιολογία τίποτα… και ο χρόνος περνά.
Τότε είναι που νιώθουμε ένα αίσθημα εγκατάλειψης, μια έντονη έλλειψη αυτοπεποίθησης και αυτοεκτίμησης… απογοήτευση, ακόμα και ενοχές.
Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να κόψουμε κάθε επαφή, με αυτό το “φάντασμα”. Πρέπει να τον σβήσουμε, όχι μόνο από το κινητό μας και τα social media, αλλά και από την καρδιά μας και το μυαλό μας. Όσο πιο γρήγορα τόσο καλύτερα για τον εαυτό μας. Μιλήστε με φίλους, εκφράστε τα συναισθήματα σας, αποκάλυψτε κάποιες αλήθειες ή τους φόβους σας. Όμως μην προσπαθήσετε να μαθαίνετε νέα του ή να έρθετε σε επαφή μαζί του. Μόνον κακό ο άνθρωπος αυτός θα σας κάνει. Τελικά πρόκειται για ένα δειλό, ανώριμο άνθρωπο, ανεύθυνο αφού δεν θέλει να αναλάβει καμία ευθύνη. Ένας άνθρωπος που δεν προειδοποιεί και προτιμά να κρύβεται και να εξαφανίζεται, δεν μπορεί να είναι ισορροπημένος. Ίσως όμως κάποια λάθη μας ανήκουν… Αν ξεχάσαμε την ταυτότητά μας, αν δεν αγαπήσαμε αρκετά τον εαυτό μας, αν υποταχθήκαμε στα δικά του θέλω, χωρίς να διεκδικούμε κάτι… Τότε μας ανήκει μερίδιο ευθύνης, χωρίς όμως να δικαιολογούμε “τον φευγάτο”.
Μην τα βάζετε λοιπόν με τον εαυτό σας και μη ρίχνετε το φταίξιμο σε εσάς. Το πέρασμα του χρόνου θα κλείσει τις πληγές σας, θα έχετε πάρει το μάθημά σας και θα είστε έτοιμοι για μία υγιή αυτή τη φορά σχέση.
Ο Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ είναι τόσο επίκαιρος για την περίπτωση αυτή. ” Είναι τρέλα να μισείς τα τριαντάφυλλα, επειδή κάποιο αγκάθι τους σε τσίμπησε, να εγκαταλείψεις όλα τα όνειρά σου επειδή ένα από αυτά δεν πραγματοποιήθηκε, να εγκαταλείψεις όλες τις προσπάθειες, επειδή κάποιες απέτυχαν”.
Το κακό είναι ότι κάποιες τέτοιες καταστάσεις είναι τραυματικές και οδηγούν τους ανθρώπους να κλείνονται σαν τα στρείδια και να μην δείχνουν εμπιστοσύνη στον επόμενο άνθρωπο, που θα βρεθεί στο διάβα τους. Όμως δεν πρέπει… Αφεθείτε και προχωρεί στε εμπρός… Αξίζει
Από τη δημοσιογράφο Σίσσυ Νίκα
