Τα μοναχοπαίδια είναι τα μόνα παιδιά της οικογένειας έτσι στερούνται στην καθημερινότητά τους, την παρέα αδελφών.
Σήμερα ένα στα τρία παιδιά είναι μοναχοπαίδια.
Οι εποχές και οι οικονομικές συγκυρίες είναι δύσκολες, οπότε οι γονείς με δυσκολία αποφασίζουν την απόκτηση περισσότερων παιδιών. Η αλήθεια είναι ότι στις μέρες μας υπάρχει αβεβαιότητα και ανασφάλεια, όχι μόνον στην εργασία αλλά και στις σχέσεις των ανθρώπων. Έτσι ο προβληματισμός για απόκτηση περισσότερων παιδιών είναι μεγάλος. Τα έξοδα που αφορούν τη φροντίδα, την εκπαίδευση, τη διατροφή, την αναψυχή και άλλα είναι ιδιαίτερα υψηλά.
Όμως η κοινωνία επιμένει να δημιουργεί ενοχές στους γονείς, που για δικούς τους λόγους επιλέγουν να έχουν ένα μόνον παιδί ή αποφασίζουν να μην φέρουν στον κόσμο παιδιά. Η ερώτηση- προτροπή αμέσως μετά το γάμο ή όταν η κοπέλα πλησιάσει τα 30 είναι πότε θα κάνετε παιδιά…. Ή αργότερα όταν γεννηθεί το πρώτο παιδί αρχίζουν οι δοξασίες «ένα παιδί ίσον κανένα»… Ευτυχώς τείνουν να εξαφανιστούν αυτές οι προβληματικές ερωτήσεις.
Η μέση ηλικία της σημερινής ευρωπαίας γυναίκας που τεκνοποιεί είναι 30-31 ετών.
Παλαιότερα υπήρχαν προκαταλήψεις για τα μοναχοπαίδια ότι είναι κακομαθημένα, χωρίς ιδιαίτερη προσωπικότητα και προσκολλημένα στους γονείς τους. Οι προκαταλήψεις πλέον είναι παρελθόν αφού οι ψυχολογικές αναλύσεις, που είχαν αναφερθεί σε αυτά τα συμπεράσματα ήταν του 1930… Όλα έχουν αλλάξει από τότε και κάποιες προκαταλήψεις είναι εντελώς παρωχημένες.
Σήμερα, με τους περισσότερους γάμους και τα νέα οικογενειακά σχήματα ένα μοναχοπαίδι μπορεί να αποκτήσει ετεροθαλή αδέλφια.
Το σίγουρο είναι ότι το μοναχοπαίδι μαθαίνει να παίζει πολύ καλά και μόνο του, έχει ανεπτυγμένη δημιουργικότητα και αναπτύσσει στενές και αληθινές σχέσεις με φίλους, εξισορροπώντας την έλλειψη αδελφών.
Βέβαια τα μοναχοπαίδια μερικές φορές έχουν τη φήμη ότι γίνονται εγωιστές ή νάρκισσοι, αλλά αυτό δεν συμβαίνει πάντα. Εξαρτάται από την αγωγή που θα λάβουν από την οικογένειά τους και από το σχολείο.
Εννοείται ότι βρίσκονται σε πλεονεκτική θέση έναντι των παιδιών, που μεγαλώνουν σε μια πολύτεκνη οικογένεια, σε ό,τι αφορά την εκπλήρωση υλικών επιθυμιών.
Όμως οι γονείς θα πρέπει να εκπαιδευτούν ώστε να μην ικανοποιούν όλες τις επιθυμίες του παιδιού, επειδή έχουν μόνον ένα και προβάλουν σε αυτό τα δικά τους θέλω.
Πρέπει να αφήσουν χώρο στο παιδί τους να αναπτύξει τη δική του προσωπικότητα.
Πρέπει να μάθουν οι γονείς να λένε όχι, είναι απαραίτητο για τη διαμόρφωση του χαρακτήρα του παιδιού και την ανάπτυξή του. Ας είναι έτοιμοι ακόμα και για τη δυσαρέσκεια των παιδιών, τις δηλώσεις απογοήτευσης ή εκρήξεις θυμού. Όλα τα συναισθήματα επιδέχονται «διορθώσεις».
Kάθε γονέας ανάλογα με τις προσωπικές του εμπειρίες και γνώσεις μπορεί να θέσει τα όρια που χρειάζεται ένα παιδί.
Υπάρχουν γονείς που θα ανταποκριθούν σε κάθε αίτημα του παιδιού τους χωρίς όρια και άλλοι που θα είναι περισσότερο αυστηροί, από αντίδραση και προκατάληψη, να μην κακομάθουν το μοναχοπαίδι τους.
Το σίγουρο είναι ότι πρέπει οι γονείς να θέσουν κανόνες και όρια. Από το πρωινό ξύπνημα, την ώρα του φαγητού, τις οικογενειακές συνήθειες, τις εξόδους, τη διασκέδαση, το παιχνίδι, την ώρα που θα πέσει για ύπνο.
Εύκολα μπορείτε να κάνετε το παιδί σας να καταλάβει ότι υπάρχουν όρια και κανόνες στη ζωή παίζοντας επιτραπέζια παιχνίδια ή ομαδικά παιχνίδια τονίζοντάς του παράλληλα ότι παντού υπάρχουν κανόνες, στα παιχνίδια και στη ζωή.
Μάθετε το παιδί σας να συζητά, να γνωρίζει τα δικαιώματα του και να μάθει να απαιτεί με ωραίο τρόπο.
Μάθετε του την τέχνη των διαπραγματεύσεων στο παιχνίδι, στο σχολείο ή με τους φίλους του.
Καθοριστικό ρόλο στη ζωή παίζει η εκπαίδευση που δίδεται στα παιδιά σας. Η εκπαίδευση σμιλεύει την προσωπικότητα του παιδιού σας και το κάνει μοναδικό, είτε μεγαλώνει ανάμεσα σε αδέλφια, είτε μεγαλώνει μόνο του.
Από τη δημοσιογράφο Σίσσυ Νίκα
