To σίγουρο είναι ότι ένας χωρισμός είναι δύσκολος, αν μάλιστα πρόκειται για πολυετή συμβίωση με επιπτώσεις στα παιδιά, τότε είναι ιδιαίτερα επώδυνος.
Δεν σημαίνει βέβαια ότι πρέπει να πέσουμε στην κατάθλιψη, ούτε να θρηνούμε το μέρος του εαυτού μας που είχαμε «παραχωρήσει» στον/στην σύντροφό μας.
Aς θυμηθούμε τα λόγια του Garcia Marquez «Αυτός που σε κάνει να κλάψεις, ποτέ δεν αξίζει τα δάκρυά σου. Αυτός που αξίζει ποτέ δεν θα σε κάνει να κλάψεις».
Χρειάζεται δύναμη να σηκωθούμε και συνεχίσουμε τη ζωή μας με αισιοδοξία. Ίσως θα πρέπει να το δούμε και σαν ένα μάθημα για να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι και να διεκδικούμε από την επόμενη σχέση μας, ίσως αυτό που μας αξίζει με τον σωστό τρόπο στο σωστό timing.
Μην ξεχνάς πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι που θα σε πληγώσουν, πρέπει όμως να συνεχίσεις να εμπιστεύεσαι, απλά να είσαι προσεκτική/ος.
Ο Τσώρτσιλ πάντα έλεγε « για να ανέβει κάποιος στην πλάτη μας εμείς είμαστε αυτοί που πρώτοι σκύψαμε»… Κάποια πράγματα εμείς τα επιτρέψαμε.
Είναι επιτακτική ανάγκη να σηκωθούμε, είμαστε πιο δυνατοί από όσο νομίζουμε … Ο πόνος της εγκατάλειψης δεν εξαφανίζεται ως δια μαγείας… Θέλει προσπάθεια.
Εμείς, σας δίνουμε κάποιες συμβουλές για να αμβλύνουμε τον πόνο. Ο χρόνος πάντα είναι σύμμαχος… και η απόσταση τον απαλύνει.
Δείτε τα θετικά … τώρα είστε ελεύθερη/ος για μια καινούργια αρχή.
Για να σας εμψυχώσω θα σας αναφέρω τα λόγια του Oscar Wilde «Μην αγαπάς ποτέ κανέναν που σου συμπεριφέρεται σαν να είσαι κάτι συνηθισμένο».
Πρώτο βήμα
Αποδεχόμαστε την κατάσταση
Είναι ένα ουσιαστικό βήμα γιατί πρέπει να αποδεχθούμε ότι η σχέση μας τελείωσε. Κάποια άνθρωποι χάνουν πολύτιμο χρόνο ελπίζοντας ότι η κατάσταση δεν έχει τελειώσει και ότι υπάρχει ελπίδα να επανέλθει ο σύντροφός μας.
Μην δημιουργούμε καταστάσεις και χάνουμε την αξιοπρέπειά μας.
Ας αφήσουμε τον άλλον να φύγει και ας οριοθέτησουμε κατά το δυνατόν το χρονικό διάστημα της λύπης.
Είναι λογικό να νιώθουμε θυμωμένες /οι, αδικημένες/οι μπορεί να θέλουμε να κλάψουμε, να εκτονωθούμε, να ξεσπάσουμε.
Ας μην πιέζουμε τον εαυτό μας να δείχνουμε ότι το ξεπεράσουμε. Δεν πρέπει να κρατάμε τον πόνο για τον εαυτό μας.
Ας μιλήσουμε με φίλους, δεν πρέπει να το κρατάμε μέσα μας.
Συνήθως αυτές οι καταστάσεις γιγαντώνονται όταν δεν τις μοιραζόμαστε με δικούς μας ανθρώπους και κάποτε βγαίνουν… ανεξέλεγκτα.
Από εκεί και πέρα ξεκινά η προσπάθεια της ανασυγκρότησης και της «θεραπείας».
Αλλαγή περιβάλλοντος
Για να προχωρήσουμε τη ζωή μας πρέπει να απαλλαγούμε από όλα όσα σου θυμίζουν την παρουσία του συντρόφου μας, στη ζωή μας.
Ότι δεν χρειάζεται τα εξαφανίζουμε. Φωτογραφίες, δώρα, αναμνηστικά και ότι μας θυμίζει εκείνον/η.
Είναι ανώφελο να τον κατασκοπεύουμε από τα social ή από συζητήσεις με φίλους. Καλύτερα είναι το πρώτο διάστημα να διαγράψουμε τα πάντα..
Αυτό θα μας βοηθήσει να συνεχίσουμε τη ζωή μας.
Τα πισωγυρίσματα ποτέ δεν βοηθούν. Όταν το γυαλί ραγίζει δύσκολα τα πράγματα και οι καταστάσεις επανορθώνονται.
Οι φίλοι
Είναι σίγουρο ότι κάποιοι φίλοι ήταν κοινοί, κάποιοι ήταν οι δικοί του φίλοι που τώρα αποχωριζόμαστε. Είναι πιο υγιές να κρατήσουμε κάποιες αποστάσεις μέχρι να κοπάσει η μπόρα…
Έτσι δεν θα μπαίνουμε στον πειρασμό να μαθαίνουμε πράγματα για εκείνον… Έτσι θα προστατευθούμε…
Εννοείται ότι θα πρέπει να επανασυνδεθούμε με τους δικούς μας φίλους, που ίσως είχαμε λίγο παραμελήσει αν είχαμε προσκολληθεί στους φίλους του/ης συντρόφου μας.
Η αξιολόγηση ή αλλιώς τι πήγε λάθος…
Η ώρα της αξιολόγησης και της μελέτης των δεδομένων είναι σημαντική για να δούμε τι λάθη έγιναν και να μην επαναληφθούν. Έτσι μόνον θα μπορέσουμε να χτίσουμε μια νέα υγιή σχέση.
Σε έναν χωρισμό η ευθύνη μοιράζεται αφού βασικά φταίμε και οι δύο, εκτός σπανίων περιπτώσεων, αν θέλουμε να είμαστε ακριβοδίκαιοι…
Προσέχουμε τον εαυτό μας …
Το να φροντίζουμε τον εαυτό μας μετά από ένα χωρισμό είναι απαραίτητο. Αν υπάρχουν παιδιά φροντίζουμε να δημιουργήσουμε ένα περιβάλλον ασφαλές για την ψυχοσύνθεσή τους.
Είναι τεράστιο λάθος να εμπλέκετε τα παιδιά στο χωρισμό και να τα μεταμορφώνετε σε μοχλούς πίεσης για οτιδήποτε θέμα αφορά εσάς και τον σύντροφό σας, οικονομικό ή συναισθηματικό.
Ας μάθουμε να αγαπάμε τον εαυτό μας.
Ας αλλάξουμε το look μας, ίσως το χρώμα των μαλλιών μας, το style μας γενικότερα.
Ας γνωρίσουμε νέες παρέες, ίσως να ασχοληθούμε με ένα σπορ που πάντα μας άρεσε αλλά όχι στον σύντροφό μας…
Ας χαρίσουμε στον εαυτό μας κάποιες αποδράσεις κοντινές ή πιο μακρινές με ανθρώπους που μας κάνουν να χαμογελάμε.
Ζητάμε βοήθεια
Αν οι φίλοι, η οικογένειά, το feed back που κάναμε δεν απέδωσε τότε θα πρέπει να ζητήσουμε συμβουλές από έναν ψυχολόγο, που με μια σειρά συνεδριών θα μας βοηθήσει να ανακάμψουμε.
Ένας χωρισμός, όσο και αν φαίνεται περίεργο, μπορεί να εκπορεύεται από κάποιες βαθιές πληγές που θέλουν επούλωση…
Για να κερδίσουμε και πάλι τη ζωή μας θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε τι αξίζουμε και τι είμαστε έτοιμοι να προσφέρουμε στους άλλους και στον εαυτό μας.
Από τη δημοσιογράφο Σίσσυ Νίκα
