Οι ηλικιωμένοι της οικογένειας ή του ευρύτερου συγγενικού περιβάλλοντος δεν πρέπει να ξεχαστούν αυτές τις ημέρες της Ανάστασης, της αναγέννησης της φύσης και της χαράς. Μεγαλύτερη προσοχή και αγάπη χρειάζονται αυτοί που είναι μόνοι ή δεν έχουν παιδιά να νοιαστούν για αυτούς… Ένα κάλεσμα αυτές τις ημέρες αν μείνουμε στην Αθήνα, ένα μικρό δωράκι, ακόμα και ένα ζεστό τηλεφώνημα είναι για αυτούς μια ανάσα… άλλωστε όλοι έχουμε διαπιστώσει ότι οι ηλικιωμένοι είναι δύο φορές παιδιά… απολαμβάνουν τις μικροχαρές για να ξεχνούν τα προβλήματά τους.
Ας μην ξεχνάμε ότι οι αρχαίοι Έλληνες τιμούσαν ιδιαίτερα τους προγόνους τους και αυτοί που εγκατέλειπαν γονείς και συγγενείς δεν ήταν αποδεκτοί από την κοινωνία. Ο Μένανδρος, αρχαίος Έλληνας ποιητής του 4ου αιώνα έλεγε «Τίμα το γήρας, ου γαρ έρχεται μόνον» και ο Δημόκριτος συμπλήρωνε «Η δύναμη και η ομορφιά είναι τα αγαθά της νεότητας, ενώ το άνθος των γηρατειών είναι η σωφροσύνη, και οι νέοι από αυτό θα πρέπει να επωφελούνται»…
Μια πρόσφατη κινεζική έρευνα έρχεται να επιβεβαιώσει τις σκέψεις μας. Τελικά αποδεικνύεται ότι οι ηλικιωμένοι που δεν ζουν ξεχασμένοι από τα παιδιά τους, τους συγγενείς και έχουν φίλους ζουν καλύτερα και περισσότερα χρόνια…
Ας προσπαθήσουμε να χαρίσουμε στους ανθρώπους ένα Πάσχα διαφορετικό, δεδομένου ότι δεν γνωρίζουμε αν αύριο θα είναι μαζί μας…
Οι φιλικές και κοινωνικές συναναστροφές χαρίζουν χρόνια ζωής, γιατί δίνουν νόημα ύπαρξης. Με δεδομένο ότι ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι στον πλανήτη μας έχουν ηλικία άνω των 60 ετών και ο αριθμός τους αναμένεται να έχει διπλασιαστεί έως το 2060, αρχίζει να δίνεται ολοένα μεγαλύτερη προσοχή στη λεγόμενη τρίτη ηλικία. Αυξάνονται σταδιακά οι επιστημονικές έρευνες σε Αμερικανικά και Σουηδικά Πανεπιστήμια, αλλά τώρα και το Πανεπιστήμιο του Σιτσουάν εμφανίζει πρόσφατη έρευνα. Όλοι πάντως συνηγορούν υπέρ των «ενεργητικών» γηρατειών με περισσότερη σωματική, νοητική και κοινωνική δραστηριότητα.
Μάλιστα νηπιαγωγεία της Γαλλίας και της Γερμανίας απασχολούν ηλικιωμένους κάποιες ημέρες για τη φροντίδα και το παιχνίδι των παιδιών, όπως γινόταν παλιά. Το μέτρο έχει πολύ θετικά αποτελέσματα.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Dr. Σεν Χε του Πανεπιστημίου του Σιτσουάν, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό επιδημιολογίας «Journal of Epidemiology & Community Health», ανέλυσαν στοιχεία για 28.563 πολύ ηλικιωμένους ανθρώπους. Κατέγραψαν λοιπόν πόσο συχνά συμμετείχαν σε διάφορες κοινωνικές δραστηριότητες και έγινε συσχέτιση με την πιθανότητα επιβίωσής τους μέσα στην επόμενη πενταετία. Οι 25.406 δεν είχαν καμία κοινωνική δραστηριότητα, οι 1.370 μερικές φορές, οι 693 τουλάχιστον μία φορά τον μήνα, οι 553 τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα και οι 532 σχεδόν καθημερινά.
Στη διάρκεια της μελέτης οι 21.161 (το 74%) πέθαναν. Όσο συχνότερες κοινωνικές επαφές είχε κάποιος, τόσο μεγαλύτερη ήταν η πιθανότητα να ζήσει περισσότερο. Σε βάθος πενταετίας πέθαναν το 18,4% όσων δεν είχαν καμία κοινωνική δραστηριότητα, το 8,8% όσων είχαν περιστασιακές κοινωνικές επαφές.
Εντυπωσιακό είναι ότι το 8,3% των ηλικιωμένων που «έφυγαν» είχαν τουλάχιστον μία εκδήλωση ή κοινωνική επαφή τον μήνα, το 7,5% όσων είχαν τουλάχιστον μία την εβδομάδα και το 7,3% όσων είχαν σχεδόν κάθε μέρα κάποια κοινωνική επαφή ή δραστηριότητα.
Σε σχέση με όσους ποτέ δεν δραστηριοποιούνταν κοινωνικά, ο χρόνος θανάτου καθυστερούσε κατά 42% σε όσους είχαν περιστασιακές κοινωνικές δραστηριότητες, 48% σε όσους είχαν μία τουλάχιστον τον μήνα, 110% σε όσους είχαν μία τουλάχιστον την εβδομάδα και 204% σε όσους είχαν σχεδόν καθημερινές.
Πιο κοινωνικοί ήταν οι πολύ ηλικιωμένοι άνδρες, παντρεμένοι, με υψηλό μορφωτικό επίπεδο, που ζούσαν σε πόλη και είχαν συγγενείς, καθώς και καλή υγεία.
Οι ερευνητές ανέφεραν ότι δεν είναι απολύτως σαφές γιατί η κοινωνική δραστηριότητα σε μεγάλη ηλικία μπορεί να παρατείνει την επιβίωση, ιδίως αν συνδυάζεται με σωματική άσκηση και υγιεινή διατροφή. Πιθανώς παίζει βασικό ρόλο ότι οι κοινωνικές επαφές αποτελούν αντίδοτο στο χρόνιο στρες.
Εάν θέλετε να ενημερωθείτε αναλυτικότερα για την εμπεριστατωμένη μελέτη σας δίνουμε τον σύνδεσμο
https://jech.bmj.com/content/early/2023/02/07/jech-2022-219791
Από τη δημοσιογράφο Σίσσυ Νίκα