Ο Αριστοτέλης, ο πατέρας της φιλοσοφίας, ασχολήθηκε πολύ με την αξία της ηθικής στην καθημερινότητά μας και με τη φιλία. Eπίσης ο δάσκαλός του ο Πλάτωνας είχε ασχοληθεί με τη φιλία αξιών. Αιώνες μετά το θάνατό του ο Αριστοτέλης θεωρείται από πιο γνωστούς στοχαστές της ιστορίας.
Κάποιες από τις πιο εύστοχες παρατηρήσεις του που σχετίζονται με τη φιλία είναι τόσο διαχρονικές και τόσο επίκαιρες… Η φιλία για εκείνον ήταν η πραγματική χαρά της ζωής και η ευτυχία.
Σε ελεύθερη μετάφραση από τα αρχαία κείμενα του έλεγε.«Η φιλία είναι ένα είδος αρετής και κάτι εντελώς αναγκαίο στη ζωή του ανθρώπου. Κανείς δεν θα ήθελε να ζει χωρίς φίλους, ακόμα και αν είχε όλα τα άλλα αγαθά. Ακόμα και οι πλούσιοι, οι κατέχοντες αξιώματα και πολιτική εξουσία έχουν μεγάλη ανάγκη από την παρουσία φίλων. Αλλά και οι φτωχοί και οι δυστυχισμένοι πιστεύουν ότι το μόνο καταφύγιό τους είναι οι φίλοι. Επιπλέον, οι φίλοι συνδράμουν τους νέους, ώστε να τους αποτρέψουν από τα λάθη, αλλά και σε ότι αφορά τους μεγαλύτερους σε ηλικία οι φίλοι τους φροντίζουν και αναπληρώνουν τις δυνάμεις, που τυχόν τους λείπουν. Δύο φίλοι που πηγαίνουν μαζί είναι πιο ικανοί να καταλάβουν και να ενεργήσουν μαζί».
Ο Αριστοτέλης υπογράμμισε ότι τα δύο συνηθισμένα είδη φιλίας βασίζονται περισσότερο στη σύμπτωση, παρά στην πρόθεση. Ενώ το τρίτο είδος είναι φιλία αξιών …
Φιλία σκοπιμότητας
Η πρώτη είναι η φιλία που βασίζεται στην ωφελιμότητα. Σε αυτό το είδος φιλίας, τα δύο μέρη δεν τρέφουν αληθινά φιλικά συναισθήματα, αλλά διατηρούν τη σχέση τους γιατί αποκομίζουν οφέλη.
Αυτή η φιλία, δεν είναι μόνιμη. Όταν τελειώνουν τα οφέλη, συνήθως τελειώνει και η φιλία. Ο Αριστοτέλης παρατήρησε πως αυτή η σχέση είναι πιο συνηθισμένη ανάμεσα σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας.
Ένα σωστό παράδειγμα τέτοιας φιλίας, είναι οι σχέσεις ανάμεσα με συνάδελφους. Μπορεί όντως να περνούν καλά μαζί, αλλά μόλις η κατάσταση αλλάξει, συνήθως αλλάζει και η σχέσης τους.
Φιλία για να περνούν καλά …
Είναι το είδος φιλίας που παρατηρείται ανάμεσα σε συμμαθητές, συμφοιτητές και άτομα που ανήκουν στην ίδια ομάδα.
Η πηγή της φιλίας είναι πιο συναισθηματική, αλλά ταυτόχρονα, είναι το είδος της φιλίας που συνήθως κρατάει λιγότερο. Μόλις τα κοινά ενδιαφέροντα παύουν να υπάρχουν λήγει και η φιλία. Συνήθως, αυτό συμβαίνει, επειδή μεγαλώνουν, ωριμάζουν και αλλάζουν.
Ο Αριστοτέλης δεν χαρακτήρισε με αρνητικό τρόπο τις δύο αυτές κατηγορίες φιλίας, αλλά πίστευε ότι το μικρό βάθος τους περιόρισε την ποιότητά τους.
Η φιλία της αρετής και του αγαθού ή αλλιώς φιλία αξιών
Αυτή η μορφή φιλίας είναι η καλύτερη κατά τον Αριστοτέλη.
Γιατί δεν βασίζεται στο συμφέρον ή στην απόλαυση, αλλά βασίζεται στην κοινή εκτίμηση των αρετών και των ιδανικών ανάμεσα στους φίλους.
Το κίνητρο της φιλίας είναι οι αξίες και η καλοσύνη που έχει έμφυτη ο καθένας από τους φίλους. Συνήθως, αυτή η φιλία κρατάει μέχρι τέλους της ζωής. Η εμπιστοσύνη σφυρηλατείτε σωστά. Οι φίλοι μαζί αντιμετωπίζουν τις μαζί τις δυσκολίες και τις ξεπερνούν, αλλά και μοιράζονται τη χαρά τους.
Οι άνθρωποι που δεν έχουν ενσυναίσθηση και δεν νοιάζονται για τον συνάνθρωπό τους, δεν μπορούν να αναπτύξουν πραγματική φιλία αξιών.
Πέρα από το βάθος και την οικειότητα που προκύπτει σε αυτές τις σχέσεις, οι φίλοι περνούν όμορφα όταν βρίσκονται, γιατί έχουν κοινά ενδιαφέροντα και αισθάνονται θαυμασμό ο ένας για τον άλλον.
Δείξε μου τον φίλο σου…
Οι γεροί δεσμοί φιλίας που δημιουργούμε με τους άλλους, διαμορφώνουν την ποιότητα ζωής μας. Είμαστε και γινόμαστε, τα άτομα με τα οποία συναναστρεφόμαστε…
Από τη δημοσιογράφο Σίσσυ Νίκα
