Tα βαθυκόκκινα κρασιά, τα πλούσια σε σώμα και πολύπλοκη σύνθεση και τα επαρκώς παλαιωμένα με το ιδιαίτερο bouquet, τα οποία χαρακτηρίζονται κρασιά κάβας, απαιτούν θερμοκρασία σερβιρίσματος 18-19οC. Στη θερμοκρασία αυτή πρέπει το κόκκινο κρασί από την κάβα των 10οC να φτάσει ομαλά, βαθμιαία και χωρίς βίαιες αυξομειώσεις. Είναι γεγονός ότι τα κρασιά αυτά ανέπτυξαν σπάνια αρώματα μέσα στο μπουκάλι κατά την παλαίωσή τους και μαζί με τα αρώματα του δρύινου βαρελιού, συνέθεσαν το περίφημο μπουκέτο, το οποίο μπορεί πολύ εύκολα να καταστραφεί εάν δεν προσέξουμε την ιδανική θερμοκρασία του σερβιρίσματος.
Απαραίτητη, λοιπόν, προϋπόθεση για την ανάπτυξη του μπουκέτου στα κόκκινα κρασιά είναι η σύντομη επαφή τους με τον ατμοσφαιρικό αέρα. Για αυτό σερβίρονται σε μεγάλα ποτήρια, ώστε να έχουν την δυνατότητα οξυγόνωσης, που θα τα βοηθήσει στην ανάδειξη της βελούδινης γεύσης τους. Η διαδικασία αυτή μπορεί να επιταχυνθεί και με την ελαφρά περιστροφή του ποτηριού μας, υποχρεώνοντας το περιεχόμενό του να διαγράψει κύκλους.
Οι ερυθροί οίνοι περιέχουν εκ φύσεως λιγότερα οξέα, για αυτό και σερβίρονται σε υψηλότερες θερμοκρασίες από ότι οι λευκοί. Όμως, ορισμένα ελαφρά φρέσκα κόκκινα κρασιά, όπως τα Beaujolais, σερβίρονται στους 14οC. Τα πιο σύνθετα, όπως αυτά του Bordeaux, της Bourgogne, του Barolo ή οι ελληνικές ποικιλίες Ξινόμαυρο, Αγιωργήτικο θα πρέπει να σερβίρονται στους 18 οC.
